تفاوت سیاره و ستاره علوم نهم
جمع آوری اطلاعات علوم نهم فصل 10 صفحه 108

جمع آوری اطلاعات علوم نهم فصل ۱۰ صفحه ۱۰۸
درباره تفاوت سیاره و ستاره اطلاعاتی را جمع آوری کنید و در کلاس ارائه نمایید.
سیاره
سیاره یک جرم آسمانی است که در حرکتی مداری به دور یک ستاره یا بقایای ستارهای میگردد و دارای شرایط زیر است:
- جرم آن به اندازهای هست که تحت تأثیر نیروی گرانش خود گِرد شود.
- جرم آن آنقدر زیاد نیست که سبب همجوشی هستهای شود.
- همسایگی خود را از سیارکها پاکسازی کردهباشد.
- میتواند گازی یا سنگی باشد.
سیارات عموماً به دو دسته کلی تقسیم میشوند: غولهای گازی پرچگالی و کم چگالی و سیارههای کوچکتر زمینسان سنگی. به ترتیب افزایش فاصله از خورشید، چهار سیاره سنگی تیر، ناهید (آناهیتا)، زمین و بهرام قرارگرفتهاند و پس از آنها چهار غول گازی مشتری، کیوان، اورانوس و نپتون قرار گرفتهاند. شش سیاره از این هشت سیاره، یک یا چند قمر طبیعی دارند که به دور آنها میگردند.
در مورد چگونگی پیدایش سیارات، هنوز اطلاع قطعی وجود ندارد. نظریه پیشتاز این است که سیارات در حین فروریختن یک سحابی و تبدیل آن به به قرص نازکی از گاز و غبار شکل میگیرند. در پی این فروریزی یک پیشستاره در هسته تشکیل میشود که قرص پیشسیارهای چرخانی آن را دربرگرفتهاست. از طریق برافزایش (یک فرایند برخورد چسبنده) ذرات غبار قرص به شکل پایداری در کنار هم انباشته میشوند تا اجسامی بزرگتر تشکیل دهند. تجمعهای محلی جرم به نام سیارات خرد شکل میگیرند و با بهرهگیری از جاذبه گرانشی فرایند برافزایش را تسریع میکنند. این تجمعها مرتباً چگالتر میشوند تا اینکه سرانجام بر اثر گرانش به درون فرو ریخته و پیش سیاره ها را تشکیل میدهند.پس از آنکه قطر سیاره از ماه بزرگتر شد، شروع به انباشتن یک اتمسفر گسترده میکند و از طریق پدیده پسار اتمسفری، سرعت جذب سیارات خرد آن بسیار افزایش مییابد.
وقتی یک پیشستاره بهاندازهای بزرگ میشود که شعلهور گردد و ستارهای بهوجود آید، قرص باقیمانده توسط پدیدههای تبخیر فوتونی، بادهای خورشیدی و کشش پوینتینگ-رابرتسون از درون به خارج رانده میشود.پس از آن ممکن است که هنوز پیشسیارههای زیادی در حال گردش به دور ستاره یا یکدیگر باشند، اما به مرور زمان با هم برخورد کرده یا تشکیل یک سیاره بزرگتر یا اینکه مواد آنها پراکنده میشود تا جذب پیشسیارهها و سیارههای بزرگتر شود. آن اجسامی که به اندازه کافی پرجرم میشوند، بیشتر مواد موجود در همسایگی خود را جذب میکنند و تشکیل سیاره میدهند. در این میان، پیشسیاراتی که از برخوردها دوری کردهاند، یا از طریق جذب گرانشی به قمرهای طبیعی این سیارات تبدیل میشوند یا اینکه در کمربندهایی در کنار اجسام دیگر باقیمانده و تبدیل به سیاره کوتوله و اجرام کوچک میشوند.
تأثیرات پرانرژی سیارات خرد (و همچنین واپاشی رادیواکتیو)، باعث گرم شدن سیارات در حال رشد و ذوب شدن حداقل بخشی از آنها میشود، جرم بخش درونی سیاره تغییر کرده و چگالتر میشود. با کشف و مشاهده سامانههای سیارهای پیرامون ستارگان دیگری به غیر از خورشید، رفته رفته امکان آن پدید میآید که این دیدگاه را شفافسازی، تجدید نظر یا حتی عوض نمود. اکنون این باور بهوجود آمدهاست که درجه فلزیگی – یک اصطلاح اخترشناسی که میزان فراوانی عناصر شیمیایی با عدد اتمی بزرگتر از ۲ (هلیم) را نشان میدهد – میتواند احتمال سیاره داشتن یک ستاره را تعیین کند. از این رو گمان میرود که یک ستاره پرفلز جمعیت یک از یک ستاره کم فلز جمعیت دو، شانس بیشتری برای داشتن یک سامانه سیارهای دارد.
جمع آوری اطلاعات علوم نهم فصل ۱۰ صفحه ۱۰۸
تحقیق سیاره ( قابل ویرایش )
تفاوت سیاره و ستاره علوم نهم
ستاره
سِتاره گوی آسمانی درخشان و بسیار داغی از پلاسماست که انسجام خود را با نیروی گرانش خود حفظ میکند. ستارگان قابل دیدن در شب از روی زمین، به دلیل فاصلهٔ بسیار دورشان به شکل نقاطی ثابت (گاهی زن) و روشن دیده میشوند. در واقع ستارگان گوی عظیم آتشینی هستند که میلیونها برابر سیاره خاکی ما هستند .
هر ستارهای در آسمان شب با درخشندگی خاصی مشاهده میشود، نمیتواند بطور دائم وجود داشته باشد. زیرا در نهایت ذخیره انرژی آن به پایان خواهد رسید و ستاره خاموش خواهد شد. از طرف دیگر درخشندهترین ستارگانی که در آسمان میبینیم فقط میتوانند برای چندین میلیون سال با درخشندگی فعلی بر فضای خارج انرژی گسیل دارند. پس اگر این ستارگان همزمان با خورشید بوجود آمده بودند، باید خیلی وقت پیش ذخیره انرژی آنها به پایان رسیده و خاموش شده بودند. امروزه وقتی که چنین ستارگانی را در آسمان مشاهده می کنیم، میتوانیم نتیجه گیری کنیم که این ستارگان (در سالهای اخیر) متولد شده باشند و دلیلی وجود ندارد که امروزه نیز شاهد متولد شدن ستارگان نباشیم.
ستارگان به اتفاق یکدیگر در ابرهای غبار و گاز متولد میشوند. این فرآیند زمانی آغاز میشود که چگالی منطقهای از ابر افزایش مییابد. مثلاً ممکن است این تغییر چگالی بر اثر عبور یک موج ضربهای ابر نواختر از میان این ابر اتفاق بیفتد. بر اثر جاذبه ، مناطق متراکم منقبض شده و متراکمتر و داغتر میشوند و سرانجام یک یا چند ستاره در حال انجام واکنشهای هستهای را تشکیل میدهند. دمای غبار و گاز اولیه چند درجه از صفر مطلق (۲۷۳٫۱۵- درجه سانتیگراد یا ۴۵۹٫۶۷- فارنهایت) بالاتر است.
بعد از فشرده شدن در مرکز ستاره ، دمای این ماده حداقل ۱۰ میلیون درجه سانتیگراد (۱۸ میلیون فارنهایت) میشود. قبل از آنکه پیش ستارهها به ستارگان بالغ درخشانی مبدل شوند، از خود کمی نور و حرارت ساطع میکنند. بخش عمدهای از این تشعشع توسط غبار سحابی پیرامون پیش ستاره جذب میشود. این غبار پرتوها را ، عمدتاً در منطقه مادون قرمز طیف ، دفع میکند. اگر چه شاید ستاره شناسان نتوانند درخشش پیش ستارهها را مستقیماً ببینند، آنها میتوانند با تلسکوپهای مادون قرمز حضورشان را در سحابی درک کنند.
یک ستاره حداقل در بخشی از عمر خود، به دلیل همجوشی گرماهستهای هیدروژن به هلیم در مرکز آن، میدرخشد. انرژی ایجاد شده از بخش درونی ستاره میگذرد و به فضای بیرونی اطراف تابیده میشود. وقتی ذخیره هیدروژن در هسته یک ستاره رو به اتمام میرود، تقریباً تمام عناصر طبیعی سنگینتر از هلیم از طریق سنتز هستهای، یا در برخی از ستارگان از طریق سنتز هستهای ابرنواختری در هنگام انفجار آنها پدید میآیند. ستاره در اواخر دوران عمر خود ممکن است شامل ماده تباهیده نیز باشد. اخترشناسان با بررسی حرکت ستارهها در فضا، درخشندگی آنها و طیفسنجی نجومی میتوانند جرم، سن، فلزیگی (ترکیب شیمیایی ستاره) و سایر ویژگیهای ستارهها را بهدستآورند. جرم کلی یک ستاره تعیینکننده مراحل تکامل و سرنوشت نهایی آن است. سایر مشخصات یک ستاره مانند قطر و دما در طول عمر ستاره متغیر هستند. با استفاده از نموداری به نام نمودار هرتسپرونگ-راسل دمای بسیاری از ستارگان را نسبت به روشنایی آنها نمایش میدهد که از طریق آن میتوان وضعیت تکامل و سن ستاره را تعیین نمود.
جمع آوری اطلاعات علوم نهم فصل ۱۰ صفحه ۱۰۸
تحقیق ستاره ( قابل ویرایش )
تفاوت سیاره و ستاره علوم نهم